Vultum truncata, atque inhonefto vulnere nares Manca, et adhuc deeft informi de corpore multum. Paulatim in rigidum hic vita infinuata cadaver Motu ægro
vix dum redivivos erigit artus. Inficit his horror vultus, et imagine tota Fusa per attonitam pallet formido figuram.
Detrahe quin oculos fpe&ator, et, ora nitentem Si poterint perferre diem, medium inspice murum, Qua sedet orta Deo proles, Deus ipfe, fereno Lumine perfusus, radiisque infperfus acutis. Circum tranquillæ funduntur tempora flammæ, Regius ore vigor fpirat, nitet ignis ocellis, Plarimaque effulget majeftas numine toto. Quantum dissimilis, quantum o! mutatus ab illo, Qui peccata luit cruciatus non sua, vitam Quando luctantem cunctata morte trahebat ! Sed fruftra voluit defunctum Golgotha numen Condere, dum vieta fatorum lege triumphans Nativum petiit cælum, et fuper æthera vectus Defpexit lunam exiguam, folemque minorem.
Jam latus effoflum, et palmas oftendit utrasque, Vulnusque infixum pede, clavorumque recepta Signa, et transacti quondam veftigia ferri. Umbræ huc felices tendunt, numerosaque cælos Turba petunt, atque immortalia dona capeffunt. Matres, et longæ nunc reddita corpora vitæ Infantum, juvenes, pueri, innuptæque puelle Stant circum, atque avidos jubar immortale bibentes
Affigunt
![[ocr errors]](https://books.google.com.au/books/content?id=-k88AAAAcAAJ&output=text&pg=PA154&img=1&zoom=3&hl=en&q=editions:OCLC165621189&cds=1&sig=ACfU3U009nb-hXLqbZIX6ta8TI6lqzIfRQ&edge=0&edge=stretch&ci=801,928,6,16)
Affigunt oculos in Numine ; laudibus æther Intonat, et læto ridet cælum omne triumpho. His amor impatiens conceptaque gaudia mentem Funditus exagitant, imoque in pectore fervent. Non æque exultat flagranti corde Sibylla, Hofpite cum tumet incluso, et præcordia fentit Mota Dei stimulis, nimioque calentia Phæbo.
Quis tamen ille novus perftringit lumina fulgor? Quam Mitra effigiem distinxit pictor, honesto Surgentem è tumulo, alatoque satellite fultam? Agnofco faciem, vultu latet alter in illo
Wainfletus, fic ille oculos, fic ora ferebat: Eheu quando animi par invenietur Imago ! Quando alium fimilem virtus habitura !. Irati innocuas fecurus numinis iras Aspicit, impavidofque in Judice figit ocellos.
Quin age, et horrentem commixtis igne tenebris Jam videas fcenam; multo hic ftagnantia fuco Meenia flagrantem liquefacto fulphure rivum Fingunt, et falsus tanta arte accenditur ignis, Ut toti metuas tabulæ, ne flamma per omne Livida serpat opus, tenuesque absumpta recedat Pictura in cineres, propriis peritura favillis, Huc turba infelix agitur, turpisque videri Infrendet dentes, et rugis contrahit ora. Vindex à tergo implacabile fævit, et ensem Fulmineum vibrans acie Aagrante fceleftos
Jam Paradiseis iterum depellit ab oris. Heu! quid agat triftis ? quo fe cæleftibus iris Subtrahat? o! quantum vellet nunc æthere in alto Virtutem colere! at tandem suspiria ducit Nequicquam, et sero in lachrymas effunditur; obstant Sortes non revocandæ, et inexorabile numen.
Quam varias aperit veneres pictura! periti Quot calami legimus vestigia ! quanta colorum Gratia se profert ! tales non discolor Iris Oftendat, vario cum lumine floridus imber Rore nitet toto, et gutta scintillat in omni.
O fuci nitor, o pulchri durate colores! Nec, pictura, tuæ languescat gloria formæ, Dum lucem videas, qualem exprimis ipsa, supremam.
Η'
IC ubi graminea in latum fefe explicat æquor
Planities, vacuoque ingens patet area campo, Cum folem nondum fumantia prata fatentur Exortum, et tumidæ pendent in gramine guttæ, Improba falx noctis parva incrementa prioris Desecat, exiguam radens a cespite mesem: Tum motu asliduo faxum versatile terram Deprimit extantem, et furgentes atterit herbas. Lignea percurrunt vernantem turba palæstram Uncta, nitens oleo, formæ quibus effe rotundæ Artificis ferrum dederat, facilisque moveri. Ne tamen offendant incauti errore globorum, Quæque fuis incisa notis stat fphæra ; fed unus Hanc vult, quæ infuso multum inclinata metallo Vertitur in gyros, et iniquo tramite currit; Quin alii diversa placet, quam parcius urget Plumbea vis, motuque finit procedere recto.
Poftquam ideo in partes turbam distinxerat æquas Confilium, aut fors; quisque suis accingitur armis. Evolat orbiculus, qua cursum meta futurum Designat; jactique legens veftigia, primam, Qui certamen init, fphæram demittit, at illa
Leniter
Leniter effufa, exiguum quod ducit in orbem, Radit iter, donec fenfim primo impete feffo Subfiftat : fubito globus emicat alter et alter.
Mox ubi funduntur late agmina crebra minorem Sparsa per orbiculum, ftipantque frequentia metam, Atque negant faciles aditus; jam cautius exit, Et leviter sese infinuat revolubile lignum. At fi forte globum, qui mifit, spectat inertem Serpere, et impreffum fubito languescere motum, Pone urget sphæræ veftigia, et anxius inftat, Objurgatque moras, currentique imminet orbi. Atque ut fegnis honos dextræ fervetur, iniquam Incusat terram, ac surgentem in marmore nodum,
Nec risus tacuere, globus cum volvitur actus Infami jactu, aut nimium veftigia plumbum Allicit, et fphæram à recto trahit infita virtus. Tum qui projecit, ftrepitus effundit inanes, Et, variam in fpeciem diftorto corpore, falsos Increpat errores, et dat convitia ligno. Sphæra sed, irarum temnens ludibria, cæptum Pergit iter, nullifque movetur surda querelis.
Illa tamen laudes summumque meretur honorem, Quæ non dirumpit cursum, abfiftitque moveri, Donec turbam inter crebram dilapsa supremum Perfecit ftadium, et metæ inclinata recumbit. Hoftis at hærentem orbiculo detrudere fphæram Certat, luminibufque viam fignantibus omnes Intendit vires, et mifile fortiter urget :
« PreviousContinue » |