Mane patent greffus; hic fuccos terra feraces At non tranquillas nulla abdunt nubila luces, Sed poftquam infanus pugnæ deferbuit æftus, Nunc tamen unde genus ducat, quæ dextra latentes Suppeditet vires, quem pofsat turba moventem, Expediam Expediam. Truncos opifex et inutile lignum Crura ligat pedibus, humerifque accommodat armos, Ad Infigniffimum Virum D. THO. BURNETTUM, Sacræ Theoria Telluris Autorem. N ON ufitatum carminis alitem, BURNETTE, pofcis, non humiles modos: Refpuis officium camœnæ. Tu mixta rerum femina confcius, Terramque Terramque concretam, et latentem Oceanum gremio capaci: Dum veritatem quærere pertinax Ignota pandis, follicitus parum Claudit viciffim; has inter orbis Et tremulæ fimulacra lunæ. Quæ pompa vocum non imitabilis! Qualis calefcit fpiritus ingenî! Ut tollis undas! ut frementem Diluvii reprimis tumultum ! Quis tam valenti pectore ferreus Ut non tremifcens et timido pede Incedat, orbis dum dolofi Detegis inftabiles ruinas? Quin hæc cadentum fragmina montium Coget Coget refingens, in priorem Mox iterum reditura formam. Nimbis rubentem fulphureis Jovem Cernas; ut udis fævit atrox hyems Incendiis, commune mundo Et populis meditata buftum! Jamque alta cœli moenia corruunt, Mox æqua tellus, mox fubitus viror Flamina, perpetuofque flores! Te, noftra quo tellus fuperbit, 3 THE |