IN EURIPIDEM COMMENTARII

Joannis SEAGER, A. B. Bicknor. Wallicæ in comitatu

Monumethia Rectoris.

No. II. [Continued from No. XXXIX, p. 87.]

NUNT

Iphig. in Taur. v. 1288.

UNTIUS. "Ωνα ὀφύλακες, βώμιοί τ' ἐπιστάται,
Θόας, ἄναξ γῆς τῆσδε, που κυρεῖ βεβώς ;

Καλεῖτ ̓, ἀναπτύξαντες εὐγόμφους πύλας,

* Εξω μελάθρων τῶνδε κοίρανον χθονός.

Chorus. Τί δ' ἐστιν; εἰ χρὴ μὴ κελευσθεῖσαν λέγειν ;

En alius locus, quem, post inaues interpretum et emendatorum curas, restituisse me confido : sic enim constituo, Τί δ' ἐστιν ; εἴ ΜΕ χρὴ κελευσθεῖσαν λέγειν. Quid vero est? si opus sit me jussam dicere. (Thoanti scilt.)—ut, si jubear, possim Thoanti dicere, quid sit, quare illo convento opus est tibi.

Iphig. in Taur. v. 1388 et 1389.

Pyladem et Orestem qui jam navem conscendissent, in Græciam e Taurica Chersoneso reversuri, alloquitur signum quod secum rapuissent :

Τόδ' οὐρανοῦ πέσημα, τῆς Διὸς κόρης

Αγαλμα, νηὸς ἐκ μέσης ἐφθέγξατο

Βοήν τιν· ὦ γῆς ̔Ελλάδος ναῦται, νεως
Λάβεσθε κώπαις, ῥόθιά τε λευκαίνετε·
Ἔχομεν γὰρ, ὧνπερ οὖνεκ ̓ Εὔξενον πόρον
Συμπληγάδων ἔσωθεν εἰσεπλεύσαμεν.

Atqui Dianæ statua cum Pylade et Oreste non navigaverat. Reponendum profecto, EXETE γὰρ ὧνπερ οὖνεκ' Εὔξενον πόρον Συμπληγάδων ἔσωθεν ΕΙΣΕΠΛΕΥΣΑΤΕ.

Iphigenia in Tauris. v. 1414.

Nuntius Thoantem, Tauricæ tyrannun, certiorem facit, Pyladem et Orestem, rapta Dianæ statua, cum Iphigenia in altum provectos esse; additque,

̓Αλλ ̓ ἕρπε, δεσμὰ καὶ βρόχους λαβὼν χεροῖν·

Εἰ μὴ γὰρ οἶδμα νήνεμον γενήσεται,
Οὐκ ἔστιν ἐλπὶς τοῖς ξένοις σωτηρίας.
Πόντου δ ̓ ἀνάκτωρ Ιλιόν τ' ἐπισκοπεῖ,

Σεμνὸς Ποσειδῶν, Πελοπίδαις τ ̓ ἐναντίος.

Troja inimicus fuerat Neptunus: sed si maxime dilexisset, tunc ejus non potuit curam gerere, quæ jam ante perierat: Le

gendum igitur puto, Πόντου δ ̓ ἀνάκτως ̔ΙΛΕΩΣ Σ' ἐπισκοπεῖ, Rer maris tibi favet, propitius est ;-te placido lumine videt. Prima syllaba τοῦ ἵλεως longa est in Iphig. Taur. v. 271.

Iphigenia in Tauris. v. 1470.

Τάσδε δ' ἐκπέμπειν χθονὸς

̔Ελληνίδας γυναῖκας ἐξεφίεμαι

Γνώμης δικαίας, οἵνεκ ̓ ἐκσώσασά σε,
Καὶ πρίν γ' ̓Αγείοις ἐν πάγοις ψήφους ἴσας
Κρίνασ', Ορέστα, καὶ νόμισμ' εἰς ταὐτό γε,
Νικᾷν, ἰσήρεις ὅστις ἂν ψήφους λάβῃ.

Canterus, probante Marklando, legit ἐξέσωσα, quod probat et Heathius, qui omnia credit fore integra, si plene distinguatur post οὖνεκ', ita ut hæc particula cum γνώμης δικαίας jungatur, et ad Græcas mulieres, ex quibus constabat chorus, referatur. Restituo itaque,

Τάσδε δ' ἐκπέμπειν χθονὸς

Ελληνίδας γυναῖκας ἐξεφίεμαι,

Γνώμης δικαίας, οἵνεκ ̓· ἐξέσωσα ΔΕ

Καὶ πρίν Σ ̓ Αρείοις ἐν πάγοις, ψήφους ἴσας

Κρίνασ', Ορέστα, καὶ, νόμισμ' εἰς ταὐτό γε,

Νικάτ', (pro νικάτω) ἰσήρεις ὅστις ἂν ψήφους λάβῃ.

Rhesus. v. 43.

Πυραίθει στρατὸς ̓Αργόλας, Εκτορ, Πᾶσαν ἀν ̓ ὄρφναν,
Διϊπετῆ δε νεῶν πυρσοί σταθμά.

Quia fuvii διπετεῖς dicuntur, ea re idem epitheton adjungit Euris pides stationibus navium, quæ ad ostia fluviorum Trojanorum

erant.

Rhesus. v. 304.

Ορῶ δὲ Ρῆσον, ὥστε δαίμονα, Εστῶτ ̓ ἐν ἵπποις Θρηκίοις τ ̓ ὀχήμασιν. Χρυσῆ δὲ πλάστιγξ αὐχένα ζυγηφόρων Πώλων ἔκλης, χιόνος ἐξαυγεστέρων.

Πλάστιγξ Hesychio est μάστιξ. Malim itaque Χρυσῆ δὲ πλάσω τιγξ αὐχένα ζυγηφόρων Πώλων ΕΠΛΗΞΕ χιόνος ἐξαυγεστέρων.

γῆς.

Rhesus. v. 323.

̓Αλλ' οὐδὲν αὐτῶν δεόμεθ', οἵτινες πάλαι
Μὴ ξυμπονῶσιν, ἡνίκ ̓ ἐξώστης "Αρης
Εφαυσε λαίφη τῆσδε γῆς μέγας πνέων.

Inter alias conjecturas poni potuisset, ̓́ΕΘΛΑΣΣΕ λαίφη τῆσδε

Rhesus v. 480.

Rhesus. Οὐ τούσδ' ἀριστέας φασὶν ̔Ελλήνων μολεῖν ;
Hector. Κοὐ μεμφόμεσθά γ', ἀλλὰ δὴν ἐλαύνομεν.

Passiva voce legendum videtur, Κοὐ μεμφόμεσθά γ', ἀλλὰ δὴν

ΕΛΑΥΝΟΜΕΘ'.

Rhes. v. 600.

ἄνδρα δ ̓ οὐ πέπυσθε σύμμαχον

Τροία μολόντα Ρῆσον, οὐ φαύλῳ τρόπῳ ;
Ὃς εἰ διοίσει νύκτα τὴν ἐς αὔριον

Οὔτε σφ' Αχιλλέως, οὔτ ̓ ἂν Αἴαντος δόρυ,

Μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμό Αργείων, σχέθοι.

Recte Musgravius et Reiskius τήν : sed interpungendum,
Ὃς εἰ διοίσει νύκτα τήνδ', ἐσαύριον

Οὔτε σφ' Αχιλλέως οὔτ ̓ ἂν Αἴαντος δόρυ,
Μὴ πάντα πέρσαι ναύσταθμό Αργείων, σχέθοι.
Rhesus. v. 835.

Σὺ ταῦτ ̓ ἔδρασας· οὐδέν ̓ ἂν δεξαίμεθα
Οὔθ ̓ οἱ θανόντες, οὔτ ̓ ἂν οἱ τετρωμένοι,
Αλλον μακροῦ γε δεῖ σε, καὶ σοφοῦ λόγου,

Ότῳ με πείσεις μὴ φίλους κατακτανεῖν,

Ιππων ἐρασθεὶς,

Fors. οὐδέν ̓ ἂν ΜΕΜΨΑΙΜΕΘΑ
Οὔθ ̓ οἱ θανόντες, οὔτ ̓ ἂν οἱ τετρωμένοι,

Αλλον

Rhesus. v. 871.

Ποῖ δὲ τράπωμαι δεσποτῶν μονούμενος ;

Leg. Ποι ΔΗ τράπωμαι δεσποτῶν μονούμενος ;

Rhesus. v. 875.

Ολοιθ ̓ ὁ δράσας· οὐ γὰρ εἰς σὲ τείνεται

Γλῶσσ', ὡς σὺ κομπεῖς·

Pereat qui fecit. Cum enim te insontem jactes, ad te verba

mea non pertinent.

Rhesus. v. 945.

Rhesi mortem Minerva exprobrans Musa,

Καίτοι (ait) πόλιν σὴν σύγγονοι πρεσβεύομεν
Μοῦσαι μάλιστα, καπιχρώμεθα χθονὶ,

Μυστηρίων τε τῶν ἀποῤῥήτων φάνας

Εδειξεν ̓Ορφεύς, αὐτανέψιος νεκροῦ

Τοῦδ', οἵνεκα κτείνασα, Μουσαῖόν τε, σὸν

Σεμνὸν πολίτην.

Reiskius conjicit Τοῦδ' ὃν γελᾷς κτείνασα. Heathius Τοῦδ' ὃν νῦν ἔκτεινας σύ.—Verisimilius puto Τοῦδ' ὋΝ ΚΑΤΕΚΤΑΝΕΣ ΣΥ, Μουσαῖόν τε, σὸν Σεμνὸν πολίτην.

Fors. Βαιὸν δὲ πένθος τῆς θαλασσίας θεοῦ ΕΙΣΩ.

Videbo. Sentiam. Sciam. vid. Η. Steph. Τhes. I. 1103. g.] Debuit esse εἴσο μαι. Ed.]

Troades. v. 633.

Τὸ μὴ γενέσθαι, τῷ θανεῖν ἴσον λέγω

Τοῦ ζῆν δὲ λυπρῶς κρεῖσσόν ἐστι κατθανεῖν.
̓Αλγεῖ γὰρ οὐδὲν τῶν κακῶν ᾔσθημένος.

Vera lectio: ΑΡΓΕΙ γὰρ, οὐδὲν τῶν κακῶν ᾐσθημένος. ἀργεῖ, Quiescit. Otiatur. οὐδὲν adverbialiter pro οὐδαμῶς.

Troades. v. 721.

̓Αλλ' ὡς γενέσθαι, καὶ σοφωτέρα φανῇ,

Μήτ ̓ ἀντέχου τοῦ γ', εὐγενῶς δ ̓ ἄλγει κακοῖς,

Μήτε σθένουσα μηδὲν ἰσχύειν δόκει.

Tollenda subdistinctio post γενέσθαι. Constructio enim est Αλλ' (ὡς φανῇ γενέσθαι καὶ σοφωτέρα) Μήτ ̓ ἀντέχου τοῦ γ', κ. τ. λ. καὶ abundat, ut saepe.

Troades. v. 1051.

Οὐκ ἔστ ̓ ἐραστὴς, ὅστις οὐκ ἀεὶ φιλεῖ.

Qui vere amavit, amabit semper. Illam amare nunquam de

sines.

Troades. v. 1173.

Δύστηνε κρατὸς, (Astyanactis) ὥς σ' ἔκειρεν ἀθλίως
Τείχη πατρῷα, Λοξίου πυργώματα.

Legendum credo, ὡς τ ̓ΕΡΕΙΞΕΝ ἀθλίως Τείχη πατρα.
Troades. v. 1206.

Θνητῶν δὲ μῶρος, ὅστις εὖ πράσσειν δοκῶν,
Εμπληκτος ὡς ἄνθρωπος, ἄλλοτ ̓ ἄλλοσε

Βέβαια χαίρει· τοῖς τρόποις γὰρ αἱ τύχαι

Πηδῶσι, κοὐδεὶς αὐτὸς εὐτυχεῖ ποτε.

Heath. cum Valckenaer. Αὐτὸς εὐτυχεῖ. Attamen interpretatio mutationi præstat. Significare potest auròs, Suo marte, propriis viribus, nullis fortuna adminiculis.

Bacchæ. v. 209.

Οὐ γὰρ διῄρηχ ̓ ὁ θεὸς, εἴτε τὸν νεὸν

Εχρῆν χορεύειν, εἴτε τὸν γεραίτερον,
̓Αλλ ̓ ἐξ ἁπάντων βούλεται τιμὰς ἔχειν

Κοινάς. δι' ἀριθμῶν δ' οὐδὲν αὔξεσθαι θέλει.

Forsitan δι' ἀριθμῶν ΤΟΥΡΓΟΝ αὔξεσθαι θέλει vel δι' ἀριθμῶν δ'

ΟΡΓΙ ̓ αὔξεσθαι θέλει.

Bacchæ. v. 506.

Pentheus. Λάζυσθε καταφρονεί με καὶ Θήβας δε.
Bacchus. Αὐδῶ με μὴ δεῖν, σωφρονῶν οὐ σώφροσιν.
Penth. ̓Εγὼ δὲ δεῖν σε, κυριώτερος σέθεν.

Bacch. Οὐκ οἶσθ ̓, ὅτι ζῇς, οὐδ ̓ ὁρᾷς, οὔθ ̓ ὅστις εἶ.

Pro ridendis illis vocibus Οὐκ οἶσθ ̓, ὅτι ζῇς, repono, certissima, ut mihi quidem videtur, emendatione Οὐκ οἶσθ' “Ο ΔΙΖΗΣ, Nes cis quid quaras. [At δίζημι est verbum Tragicis vix notum. Ed.] Bacchæ. v. 617.

Οὔτ ̓ ἔθιγεν, οὔθ ̓ ἥψαθ' ἡμῶν, ἐλπίσιν δ' ἐβόσκετο.
Metrum postulat, Οὔτ ̓ ἔθιγέν Γ', οὔθ ̓ ἥψαθ ̓ ἡμῶν.
Bacchæ. v. 1003.

Τὸν σοφὸν οὐ φθόνῳ χαίρω θηρεύουσα.
Fors. Τὸν σοφὸν οὐ φθονῶ ΚΑΙΡΟΥ θηρεύουσα.
Baccha. v. 1065.

Κυκλοῦτο δ ̓, ὥστε τόξον, ἢ κυρτὸς τροχός,
Τόρνῳ γραφόμενος, περιφορὰν ἕλκῃ δρόμον.

Leg. "ΕΛΚΕΙ.

Bacchæ. v. 1074.

Ωφθη δὲ μᾶλλον, ἢ κατεῖδε Μαινάδας.
Ὅσον γὰρ οὔπω, δῆλος ἦν θάσσων ἄνω,

Καὶ τὸν ξένον μὲν οὐκέτ ̓ εἰσορᾷν παρῆν.

Hunc locum non intellexit interpres; vertit: Quantum enim nunquam antea, visibilis erat sedens supra ramum arboris Et hospitem quidem illum non jam amplius videre licuit. Pro plena distinctione ponenda est subdistinctio post άνω. Ὅσον οὔπω est Vix dum: cui respondet xaì, significans Quum. Vix dum enim apparuerat sublimis sedens, quum jam hospitem quidem illum amplius videre non erat. Eodem sensu dicitur Οὐκ ἔφθη καί. Vid. Aristoph. Nub. v. 1984.

Ed. Ald. περάντα. Sub quo latere mihi videtur ΠΕΡΩΝΤΑ. Περάω, μεταβατικὸν, interdum simpliciter Transfero significat. Cyclops. v. 273.

Ψεύδεσθ ̓· ἔγωγε τῷδε τοῦ ̔Ραδαμάνθυος
Πολλῷ πέποιθα, καὶ δικαιότερον λέγω.

MSS. Steph. τόνδε. Forte legendum: ἔγωγε τόνδε τοῦ ̔Ραδαμάν θυος Πολλῷ ΜΕΝ ΟΝΤΑ καὶ ΔΙΚΑΙΤΕΡΟΝ λέγω.-Abundat καί. —δικαιτέρον Attice, ut vitetur anapaestus in quinta sede: sic παλαί τερος, γεραίτερος.